Historia Splitu

Historia Splitu sięga zamierzchłych czasów, kiedy to pierwszą osadą w tym miejscu była ilirsko – grecka miejscowość Aspalathos. Jej nazwa wiązała się z rośliną porastającą tutejszą okolicę o wyjątkowo silnym zapachu. Osadę podbili Rzymianie w I wieku n.e. Wtedy to założyli tu prowincję Iliricum. Jej stolicą została Salona, która obecnie jest terenem wykopalisk archeologicznych w granicach administracyjnych Splitu.

Miasto rozsławił cesarz Dioklecjan, który rządził imperium rzymskim w latach 284 – 305. Był znany ze swej nieprzejednanej wrogości wobec chrześcijan, a jednocześnie z propagowania kultu własnej osoby. Po abdykacji cesarz Dioklecjan wybudował w Splicie ogromny pałac, w którym spędził ostatnie lata swojego życia. Po jego śmierci budowla służyła kolejnym cesarzom rzymskim. Az w końcu przeszła pod władanie Bizancjum. Z czasem zajęli ją Słowianie i Awarowie.

W czasach średniowiecza miasto miało znaczną autonomię i dlatego mogło się rozwijać pod względem gospodarczym. Przyczyniło się do tego również przejście pod władzę Chorwacji. W XII wieku Split został przejęty przez Węgry, zaś w latach 1420-1797 należał do Wenecji. Później przeszedł w ręce Austro – Węgier. Stan ten utrzymał się aż do 1918 roku (z krótką przerwą na wojny napoleońskie), kiedy to miasto znalazło się w granicach Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Jedenaście lat później Split włączono do Jugosławii, zaś Zadar, będący do tej pory głównym miastem Dalmacji, trafił do Włoch. W konsekwencji tego pojawił się potężny impuls do rozbudowy portu w Splicie. Co z kolei doprowadziło miasto do jego dzisiejszej wysokiej pozycji.

Pozostałe artykuły nt. tego miasta znajdziesz rozwijając MENU.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.