Historia Wiednia

Wiedeń założono ok. 500 r. p.n.e. Początkowo był osadą celtycką, ale już w 15 r. p.n.e. pełniło rolę rzymskiego posterunku granicznego. Strzegło bezpieczeństwa imperium rzymskiego przed najazdami plemion z północy.

Prawa miejskie Wiedeń otrzymał dopiero w 1221 roku. W średniowieczu rządziła nim dynastia Babenbergów. Kiedy w 1440 roku władzę przejęli Habsburgowie miasto stało sę stolicą Świętego Imperium Rzymskiego, siedzibą biskupstwa, znaczącym ośrodkiem kulturowym i naukowym.

W połowie XVI wieku zaczęto budować fortyfikacje miejskie. Mury te miały chronić mieszkańców miasta przed najazdami tureckimi. W XVI i XVII stuleciu dwukrotnie udało się odeprzeć atak Turków (m.in. przy pomocy Polski).

Kolejne lata nie były zbyt łaskawe dla Wiednia. Wystarczy wspomnieć, że miasto spustoszyła epidemia – zginęło wtedy 70 tys. ludzi. Karta odwróciła się na lepsze w XVIII stuleciu. Wtedy to rozpoczął się „złoty okres” w historii tego miasta. Doszło do gwałtownego rozwoju handlu, przemysłu, kultury i sztuki. Na początku XIX wieku obradował tu kongres wiedeński. Uczestnicy spotkania ustalili zupełnie nowy ład w Europie.

Kiedy władzę przejął Franciszek Józef I, powstała monarchia austro-węgierska. W owym czasie powstało też wiele reprezentacyjnych budowli, które możemy oglądać do tej pory.

Po I wojnie światowej Wiedeń został stolicą Republiki Austriackiej. Niestety, II wojna światowa zdegradowała go do roli prowincjalnego miasta na rubieżach Rzeszy. Dopiero po zakończeniu działań wojennych Wiedeń ponownie stał się stolicą Austrii, aczkolwiek do lat 70. Był podzielony na strefy okupacyjne.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.