Pierwsze wzmianki o Tallinnie pochodzą z X wieku, kiedy to ówczesny gród był silnym ośrodkiem gospodarczym i handlowym. Nic dziwnego, że bardzo chętnie osiedlali się tu kupcy i handlarze fińscy.

W 1219 roku miasto zostało podbite przez Waldemara II Zwycięskiego, króla Danii. Nakazał on zburzyć tutejszy zamek i wybudować zupełnie nową twierdzę. Od tego czasu nazwę twierdzy tłumaczy się jako „miasto duńskie”.

W 1227 roku Duńczycy ponieśli klęskę w bitwie pod Bornhoved. Stracili miasto na rzecz Zakonu kawalerów mieczowych. Ci ostatni nazwali gród Rewalem i trzy lata później przywrócili mu prawa miejskie.

Kolejny zwrot akcji nastąpił w 1236 roku, kiedy to Duńczycy ponownie przejęli władzę nad miastem. To właśnie oni potwierdzili lokację grodu na prawie lubeckim. W 1265 roku rozpoczęli również budowę największych fortyfikacji , których mury obronne liczyły 2,5 km. Miały też 16 m wysokości i 45 baszt. Uchodziły za jedne z największych w średniowiecznej Europie.

W wyniku wojny o Inflanty, Tallinn przypadł Szwecji. Jednak w 1710 roku car Piotr I zajął całą Estonię, a tym samym i Tallinn. Zmienił też nazwę miasta na Rewel. Dzisiejsza stolica Estonii pozostawała pod panowaniem Rosjan do 1918 roku, kiedy to w wyniku I wojny światowej Estonia ogłosiła niepodległość. Znowu doszło do zmiany nazwy. Tym razem na Tallinn.

Co ciekawe, miasto uniknęło poważnych zniszczeń w trakcie II wojny światowej. Wbrew pozorom najpoważniejsze szkody wyrządziło lotnictwo sowieckie w trakcie odbijania Tallinna z rąk niemieckich.

Pozostałe artykuły nt. tego miasta znajdziesz rozwijając MENU.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.