Komunikacja miejska w Berlinie

Informacje ogólne

Komunikacja miejska w Berlinie została bardzo dobrze zorganizowana. Obowiązuje tu zintegrowany bilet na różne środki transportu. Bilety można kupić m.in. automatach sprzedażowych, w których znajduje się również polski interface. Koszt zależy od strefy, po której chcemy się poruszać i w której ma obowiązywać dany bilet.

Aglomeracja berlińska podzielona jest na trzy strefy taryfowe:

strefa A	śródmieście, ograniczone okrężnym przebiegiem trasy kolejki miejskiej, tzw. Ringiem (łącznie ze stacjami Ringu)
strefa B	poza Ringiem do granic administracyjnych miasta
strefa C	podmiejskie miejscowości (w Brandenburgii), do których dojeżdża szybka kolej miejska S-Bahn: Schönefeld (lotnisko), Königs Wusterhausen, Erkner, Strausberg, Bernau, Oranienburg, Hennigsdorf, Potsdam, Teltow, Blankenfelde

mapa u-bahn (metra) i s-bahn (kolej miejska)

Bilety

Najczęściej kupowanymi biletami STREFY A-B (bilety strefy C są przydatne, jeśli zamierzamy się wybrać gdzieś dalej – np. do Poczdamu, albo np. na lotnisko Airport Schönefeld SXF) są:

Bilety zwykłe

» Bilet jednoprzejazowy (Einzelticket) – €2,80 – maksymalnie na 2 godziny jazdy
» Bilet na krótką trasę (Kurzfahrstrecke) – € 1,70 – maksymalnie 3 przystanki U/S-bahn lub 6 przystanków tramwaj/autobus

» Bilet całodniowy (Tageskarte) – € 7,00
» Bilet 7-dniowy (7-Tage-Karte) – € 30,00
» Bilet grupowy całodniowy, do 5 osób (Kleingruppenkarte) – € 19,90
» Bilet czteroprzejazdowy (4-Fahrten-Karte) – € 9,00

CityTourCard (karty turystyczne ze zniżkami na różne atrakcje)
Przewaga tej karty nad WelcomeCard jest taka, że można ją kupić online i wydrukować. Każda karta ważna jest dla dorosłego i aż 3 dzieci do lat 14.

STREFY AB:
» 48 godzin – € 16,70
» 72 godziny – € 23.70
» 5 dni – € 33,70

STREFY ABC (dalsze wypady np. Poczdam, lotnisko Schönefeld):
» 48 godzin – € 17,70
» 72 godziny – € 24,70
» 5 dni – € 37,70

WelcomeCard (karty turystyczne ze zniżkami na różne atrakcje i rabatami w wybranych sklepach i restauracjach)
Kartę można zakupić online, ale należy ją odebrać w punktach turystycznych. Jej przewaga z kolei nad CityTourCard jest taka, że daje dużo więcej zniżek na atrakcje turystyczne, w komplecie dostajemy także praktyczną mapkę i przewodnik.

STREFY AB:
» 48 godzin – € 20
» 72 godziny – € 29
» 4-6 dni – € 34-43

STREFY ABC (dalsze wypady np. Poczdam, lotnisko Schönefeld):
» 48 godzin – € 23
» 72 godziny – € 32
» 4-6 dni – € 37-47

Automaty sprzedające bilety (umieszczone najczęściej na stacjach metra) posługują się wieloma językami, w tym także językiem polskim!

Na stacjach U-Bahn i S-Bahn nie ma żadnych bramek, więc trzeba pamiętać o skasowaniu biletu w znajdujących się na stacjach kasownikach, przed wejściem do pociągu. Wsiadając do autobusu lub tramwaju, bilety kasujemy podobnie jak w Polsce.

Jazda po Berlinie bez ważnego biletu nie opłaca się. Kontrole są częste, a kara za brak ważnego biletu wynosi 60 €. Trzeba pamiętać, że zakupiony w automacie na stacji bilet należy jeszcze skasować!

» Aktualny cennik biletów (EN).

Metro

Szukając stacji metra powinniśmy zwrócić uwagę na kwadratowy niebieski znak z literą „U”. W mieście działa 10 linii metra o łącznej długości prawie 150 km. Pociągi zatrzymują się na 173 stacjach.

Berlińskie metro powstało w 1902 roku. Od tego czasu wybudowano 9 linii. Najdłuższą linią jest U7 (liczy 32 km), zaś najkrótszą U4 (3 km.).
Tutejsze metro jest wyjątkowo punktualne; w godzinach szczytu jeździ co 2-5 min., zaś poza godzinami szczytu co 7 – 12 min. Metro kursuje też w weekendowe noce (poza linią U3 i U4).

Sieć berlińskiego u-bahn (metra) i s-bahn (kolej miejska)

3. S-bahn

Szybka kolej miejska jest oznaczona okrągłym, zielonym znakiem z literą „S”.  Do pociągu możemy wsiąść na jednej ze 166 stacji. Berlińska SKM jest bardzo przydatna turystom, ponieważ jej linie przebiegają przez centrum miasta. Kilka linii (m.in. S-41 i S-42) określane jako Ringbahn jeżdżą dokoła centrum miasta, nie mają więc zaznaczonej stacji docelowej. Stadt-Schnell-Bahn, w skrócie S-Bahn, będąca najstarszą w całych Niemczech. Posiada 15 linii, z których większość wykracza poza ścisłe ramy Berlina. Linie przebiegają w następujący sposób:

• w kierunku wschód – zachód – jeżdżą na centralnym odcinku przez kolej wiaduktową,
• w kierunku północ – południe – na centralnym odcinku pociągi jadą w tunelu,
• linie okólne – na mapie linia ta przypomina głowę psa, w związku czym określana jest mianem Psiego Łba.

Tramwaje

Integralną częścią berlińskiego krajobrazu są też tramwaje. Zalet przemieszczania się tym środkiem lokomocji nie trzeba chyba nikomu wymieniać. Dostrzegło je już pół miliona pasażerów, którzy każdego dnia korzystają z 22 linii znajdujących się głównie we wschodniej części miasta. Przystanki rozlokowane są średnio co pół kilometra. Komunikację tramwajową, podobnie jak autobusową, możemy podzielić na zwykłą i tzw. MetroTram. Ta druga jest zwykle szybsza, gdyż nie zatrzymują się na wszystkich przystankach.

Obecnie po Berlinie kursuje 27 linii tramwajowych dziennych i 5 nocnych. W sumie mają 370 km długości. Najdłuższą linią jest nr 6 (Hellersdorf, Riesaer Str.- U-Bhf Schwartzkopffstr), która jedzie 70 minut, zaś najkrótszą jest linia nr 63 (S-Bhf Adlerhof- S-Bhf Köpenick) kursująca przez 20 minut.

Autobusy

W Berlinie istnieje 160 linii autobusowych dziennych i 57 nocnych. Najdłuższą z nich jest 104 (Neu Westend, Brixplatz-Stralau, Tunnelstr). Jej przeciwieństwem jest linia 392 kursująca przez 5 minut na trasie Rinlinie S-Bhf Friedrichsfelde Ost,W całym mieście znajduje się 2741 przystanków autobusowych.

• Zwykłe autobusy stanowią większą część sieci autobusowej i są ponumerowane od 100 do 399. Z turystycznego punktu widzenia najciekawsza wydaje się linia nr 100, obsługiwana przez piętrowe autobusy. Jest symbolem zjednoczonego miasta, gdyż łączy jego wschodnią i zachodnią cześć. Prowadzi od Alexanderplatz do Zoological Garden i charakteryzuje się bardzo dużą częstotliwością kursowania. W czasie półgodzinnego przejazdu można zobaczyć z zewnątrz słynną Unter den Linden, Friedrichstrasse, Brandenburger Tor, Reichstag, Bundestag, Platz der Republik oraz wiele innych atrakcyjnych miejsc.
• MetroBusy kursują z 10-minutowymi odstępami i oznaczone są literą M oraz dwucyfrową liczbą. Obecnie funkcjonuje 17 takich linii. Autobusy te nie zatrzymują się na wszystkich przystankach. Ich wytyczone trasy często znaleźć można na mapkach komunikacyjnych miasta;
• Linie nocne oznaczone są literą N i pokrywają swoje trasy z przebiegiem linii metra, gdy w nocy ono nie funkcjonuje. Są to kolejno numery od 1 do 9. Pozostałe 36 linii zapewnia komunikację na głównych ulicach poszczególnych dzielnic miasta. Kursują średnio co pół godziny;
• Zasadniczym celem linii ekspresowych jest połączenie portów lotniczych i przedmieść z centrum miasta (metrem). 13 szybkich linii oznaczonych literą X zatrzymuje się jedynie na wybranych głównych przystankach. Częstotliwość ich kursowania zależy od danej linii i wynosi od 5 do nawet 20 minut.

Färt – publiczny transport wodny

Po berlińskich wodach kursuje 6 linii promowych, przy czym tylko trzy z nich są całoroczne. To linie F10 S-Bhf Wannsee – Alt Kladow, Belin-Zehelndorf; F11 kursująca między Baumschulenstr. – Wilhelmstrand, Berlin – Treptow oraz F12 Müggelbergalle – Wassersportallee, Berlin-Köpenick. Pozostałe linie kursują sezonowo od kwietnia do października. Na pokład można zabrać ze sobą rower.

Taxi

W Berlinie działa kilka korporacji taxi. Wszystkie pobierają opłatę wg tych samych zasad. Na samym początku zapłacimy 3,90 euro, zaś za każdy kilometr do siódmego włącznie 2 euro, a powyżej 7 km – 1,28 euro/km. Do tej ceny może zostać automatycznie dodany napiwek w wysokości 5-10%. Kiedy taksówkę „łapiemy” w ruchu i chcemy wykonać krótki kurs do 2 km będzie to nas kosztowało 4 euro. Na początku trzeba jednak zgłośić skorzystanie z tej opcji.

Rowery

W całym mieście liczba tras dla rowerzystów jest bardzo duża. Występuje ich około 850 km i liczba ta stale rośnie . Dodatkowo jednoślady mogą korzystać ze specjalnie dla nich wyznaczonych pasów na jezdni, ścieżek wzdłuż chodników i około 100 km dróg dzielonych wraz z pieszymi. Rowerzyści mogą się także poruszać po niektórych pasach przeznaczonych dla autobusów. Wszystko to sprawia, że przemieszczanie się po ulicach pedałując jest szybkim i wygodnym sposobem komunikacji. Nie dziwi więc fakt, że wielu Berlińczyków coraz chętniej korzysta właśnie z tej formy transportu. Brak własnego roweru nie stanowi problemu, bo w różnych częściach miasta można spotkać wypożyczalnie. Ceny są różne, przeważnie około 10 euro za dzień.